خانواده و دوستان متوفی علاوه بر عواطف مربوط به سوگ، احساسات زیر را هم تجربه می‌کنند: – احساس شرم ناشی از بی‌آبرویی – وحشت جهنمی شدن فردی که خودکشی کرده (بنا به برخی باورهای مذهبی) – عذاب وجدان بیش از اندازه درباره‌ی مسئولیت #خودکشی فرد متوفی. شما تلاش کنید که این باورهای مایوس‌کننده و رنج‌آور را تایید و تقویت نکنید. در صورت شدید یا پایدار بودن این افکار در بازماندگان ،ممکن است در ادامه آن‌ها نیاز به مشاوره‌ی تخصصی داشته‌باشند.

  در حضور جمع از به زبان آوردن چنین جملاتی پرهیز کنید: خودش را نجات داد… خودش را راحت کرد… وای… چه جراتی داشته؟! چرا این کار را کرد؟ مگه چه مشکلی داشته؟ مگه توی زندگیش چی کم داشته؟

  در صورتی که علت مرگ متوفی خودکشی است از به تاخیر انداختن مراسم تشیع جنازه، خاکسپاری و دیگر آئین های سوگواری خودداری کنید. 

   اگر فردی از نزدیکان شما به‌علت خودکشی فوت شده‌است به نیروهای انتظامی، پزشکی قانونی، مراجع قضایی و سایر افراد و مراجع ذیربط واقعیت را بگوئید و علت مرگ را چیز دیگری جلوه ندهید.

   هرگز از صحنه‌ی خودکشی عکس‌برداری و فیلم‌برداری نکنید و آن را نه برای خودتان ذخیره کنید و نه هرگز در فضای مجازی آن را منتشر کنید چرا که این اقدام می‌تواند آسیب و ترومای جدی روانی برای مخاطبان ایجاد کند.

   پخش خبر مربوط به خودکشی یک نفر در بین مردم و به خصوص نوجوانان و جوانان ممکن است به افزایش میزان خودکشی در محله یا منطقه منجر شود. پس هم خودتان خبر خودکشی را پخش نکنید و هم دیگران را از این کار منع کنید.