کانون دستان مهر علی (ع) وب سایت رسمی کانون خیریه دستان مهر علی (ع)
«تجربه‌ی بیماری»، در حقیقت تجربه‌ی ترس‌ها و امید‌ها، رو در رو شدن با چالش‌های عمیق زندگی و فرصتی برای تغییر نگاه ما به زیستنمان است. بسیاری از ما، بیماری و مسائل آن را در جایگاه بیمار، همراه بیمار یا پزشک و پرسنل درمانی، تجربه کرده‌ایم. بازخوانیِ این تجربه‌ها و تأمل روی آن‌ّها، می‌تواند به ما و دیگران، فرصت مواجهه‌ای جدید با مسأله و فهم هر چه بیشتر موقعیت جاری یا سپری شده را بدهد.
از این رو، کانون خیریه دانشجویی دستان مهر علی (ع)، به مناسبت و به بهانه‌ی یکم شهریور ماه، روز پزشک ، سال گذشته (۱۳۹۴) ویژه‌نامه‌‌ای را به این مناسبت آماده‌کرد که در آن، خاطراتی از مواجهه‌ی درمان‌گران، اعم از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان علوم‌پزشکی، با بیماری، مرگ و رابطه با بیماران، آورده‌شد. این تلاش، شروعی برای یک برنامه‌ی بلندمدت جهت گرد‌آوری تجربه‌های انسانی در حوزه‌ی بهداشت و درمان بوده‌است. ازجمله اهداف این برنامه نگاهی عمیق‌تر به مقوله‌ی بیماری و مشکلات موجود در محیط‌های درمانیست.
امسال نیز می‌خواهیم این حرکت را ادامه دهیم؛ باشد که بتوانیم ضمن به اشتراک گذاشتن تجربه هایمان، در جهت شناخت بیشتر و اصلاح وضع موجود و خروج از تاریکی یأس و ناامیدی، قدم برداریم.
از شما دوست عزیز دعوت می‌شود که با نگاشتن خاطرات و تجربیات خود، ما را در ادامه‌ی این مسیر یاری کنید. شما می‌توانید خاطرات خود را حداکثر تا پایان ۱۵مرداد، نوشته و برای ما به آدرس پست الکترونیک dastan.mehr.ali.khatereh@gmail.com ارسال کرده و یا به دفتر کانون دستان مهر علی (ع)، تحویل دهید.
(آدرس دفتر: شیراز- میدان امام حسین (فلکه ستاد)- ابتدای خیابان مشیرفاطمی، جنب کوچه ۱، ساختمان شماره دو دانشگاه علوم‌پزشکی شیراز، طبقه دوم، اتاق ۲۱۸؛ روزهای مراجعه: شنبه تا چهارشنبه، به استثنای روزهای سه‌شنبه،از ساعت ۸ تا ۱۲)
برخی عناوین پیشنهادی برای خاطره‌نویسی:
۱- بیماری، مرگ، فرصت‌ها و تغییرات: تجربه‌ی بیماری(خودم یا عزیزانم) به من آموخت که…
۲- درمان و تجربه‌های انسانی و معنوی آن: تجربه‌ای از روبرو شدن با بیماری یا مرگ که برایم تکان دهنده و تغییردهنده بود…
۳- بی‌عدالتی در محیط‌های درمانی: وقتی در محیط درمانی (به عنوان بیمار یا پزشک یا دانشجوی علوم‌پزشکی، یا پرسنل درمانی) شاهد بی‌عدالتی بودم …
۴- پزشکی، خطاها و عبرت‌ها: از سهل‌انگاری یا اشتباهی که در درمان بیمارم داشتم، آموختم که…
۵- رابطه‌ی پزشک یا سایر پرسنل درمانی- بیمار: رابطه با پزشکم/ پرستارم/ بیمارم به من آموخت که…
نکاتی در باب نگارش متن خاطرهها:
- خاطرهها می‌توانند بر اساس تجربیات شخصی خود شما و یا دیگران نوشته‌شوند؛ هم‌چنین، می‌توان از منابع چاپ‌شده (کتاب و مجلات) با ذکر مشخصات آن، نیز استفاده کرد.
- متن خاطرهها، تایپ شده باشد وعلایم نگارشی در آن، حتی‌الامکان، رعایت شود. خاطرات خود را پاراگراف بندی کنید و از نوشتن یکسره و بدون وقفه در متن، خودداری کنید. حجم متن، حداکثر سه صفحه ی A4 با فونت B Nazanin 12 باشد. سعی کنید تا حد امکان،خودتان،پس از نوشتن خاطره، به متن برگردید و آن را بازخوانی و درصورت نیاز تصحیح کنید.
- اتفاق های پیش آمده، توصیفات و تحلیل‌ها را روشن و بی‌ابهام نقل کنید. مستدل بنویسید و به ارتباط منطقی مقدمات و نتیجه‌گیری‌ها دقت کنید. دلایل موجود در متن برای رسیدن به نتیجه‌گیری‌ها، می‌بایست روشن و معقول باشد.
- بهترست برای نوشته‌ی خود،یک محور خاص را انتخاب کرده و آن را دنبال کنید.بهترست در یک خاطره، بیش از یک محور را پیش نبرید.
- در صورتی که در متن خاطره‌ی شما مطالبی آورده می‌شود که فهمشان نیاز به اطلاعات پزشکی دارد، آن‌ها را در متن یا پاورقی توضیح دهید.
- می‌توانید در انتهای خاطره، نتیجه‌ای را که مورد نظرتان بوده و قصد داشته‌اید مخاطب به آن توجه کند، در چند جمله، به زبان ساده بیان کنید. اگر در خاطره مشکلی را بیان کرده‌اید، می‌توانید در انتها، راهکارهای پیشنهادی خود را نیز، برای اصلاح آن مشکل مطرح کنید.
- حین نگارش خاطره‌هایتان، به این موضوع فکرکنید که مطالعه‌ی خاطره‌ی شما، برای یک فرد بیمار، یا همراه او، برای یک درمانگر یا برای یک نوجوان، چه پیام‌هایی (به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم) دارد، چه راه‌کارهایی را برای خروج از وضعیت‌های سخت ارائه می‌دهد و چگونه تصویری از وضعیت موجود پیش روی او قرار می‌دهد؟
باشد که دست در دست یکدیگر، در جهت تحقق محبت، عدالت و معنا بخشیدن به زندگی خود و دیگران، گام برداریم.
و دور نخواهد بود روزی که از خود بپرسیم : «چگونه از شبی تیره، صبحدمی چنین شگفت زاده‌شد؟!»