باید ها و نباید‌های پس از خودکشیِ موفق یکی از نزدیکان

(به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی- ۱۰ سپتامبر/ ۱۹ شهریور)

نرجس صبوریان- روانپزشک

بازماندگان فردی که در اثر خودکشی فوت کرده است در شرایط بسیار دشواری هستند. حمایت‌های عاطفی و روانی خود را از بازماندگان فردی که خودکشی کرده دریغ نکنید، اما در مورد علت خودکشی فرد تجسس نکنید؛ چرا که تصمیم به خودکشی معمولا بسیار پیچیده‌است و تجسس در این زمینه توسط اطرافیان به خانواده‌ی او کمکی نمی‌کند.

 🔹 خانواده و دوستان متوفی علاوه بر عواطف مربوط به سوگ، احساسات زیر را هم تجربه می‌کنند: – احساس شرم ناشی از بی‌آبرویی – وحشت جهنمی شدن فردی که خودکشی کرده (بنا به برخی باورهای مذهبی) – عذاب وجدان بیش از اندازه درباره‌ی مسئولیت #خودکشی فرد متوفی. شما تلاش کنید که این باورهای مایوس‌کننده و رنج‌آور را تایید و تقویت نکنید. در صورت شدید یا پایدار بودن این افکار در بازماندگان ،ممکن است در ادامه آن‌ها نیاز به مشاوره‌ی تخصصی داشته‌باشند.

 

  🔹 در حضور جمع از به زبان آوردن چنین جملاتی پرهیز کنید: خودش را نجات داد… خودش را راحت کرد… وای… چه جراتی داشته؟! چرا این کار را کرد؟ مگه چه مشکلی داشته؟ مگه توی زندگیش چی کم داشته؟

 

  🔹 در صورتی که علت مرگ متوفی خودکشی است از به تاخیر انداختن مراسم تشیع جنازه، خاکسپاری و دیگر آئین های سوگواری خودداری کنید. 

 

  🔹 اگر فردی از نزدیکان شما به‌علت خودکشی فوت شده‌است به نیروهای انتظامی، پزشکی قانونی، مراجع قضایی و سایر افراد و مراجع ذیربط واقعیت را بگوئید و علت مرگ را چیز دیگری جلوه ندهید.

 

  🔹 هرگز از صحنه‌ی خودکشی عکس‌برداری و فیلم‌برداری نکنید و آن را نه برای خودتان ذخیره کنید و نه هرگز در فضای مجازی آن را منتشر کنید چرا که این اقدام می‌تواند آسیب و ترومای جدی روانی برای مخاطبان ایجاد کند.

 

  🔹 پخش خبر مربوط به خودکشی یک نفر در بین مردم و به خصوص نوجوانان و جوانان ممکن است به افزایش میزان خودکشی در محله یا منطقه منجر شود. پس هم خودتان خبر خودکشی را پخش نکنید و هم دیگران را از این کار منع کنید.

شاید خواندن این مطالب را نیز دوست داشته باشید:

بازدیدها: ۳

نظرات بسته شده است.